Pet projects are projects that give a load of energy and in which creative passions flow abundantly, but are expected to lead to marginal profit, if any at all. That’s a shame. Arjan van den Born advises entrepreneurs to think creatively about possibilities to make pet projects profitable, both before and during the project.

Last week I visited a freelance photographer in order to have some portrait pictures made. As always, when meeting small entrepreneurs, I asked about their craftsmanship and their life as entrepreneur. It’s majorly these two competencies together that determine the entrepreneur’s income and happiness. During a very warm conversation many well-know themes came up. I’ll highlight one of them, the so-called pet project.

More and more we’re living in a network economy where everybody moves from client to client. This freedom has many advantages, though many disadvantages as well. One of these disadvantages is that clients tend to make stereotypes; i.e. creative entrepreneurs are asked to perform the same well-known task over and again. In order to keep renewing, many entrepreneurs do have one or more pet projects. These are the projects that give much energy and in which creative passion flows abundantly, but are expected to lead to marginal profit, if any. Creative entrepreneurs do maintain a healthy balance of well-earning commercial projects to sustain themselves. This isn’t saying that these commercial projects are without any passion. Yet, commercial projects do not require sufficient renewal, whereas pet projects may open new doors. In the end, the number of pet projects can’t be to high, for some money has to be earned in order to make a livelihood.

Creative entrepreneurs of all industries do have pet projects. Many actors are maintaining about three to four large roles in mainstream movies during a year, providing them with sufficient income. Besides that they are looking for one or two other roles. However low the earnings may be, there are other reasons to engage in such projects, e.g., playing a challenging role or working with a famous director. We see an increasing number of cross-overs to advertisements too. Creative entrepreneurs are earning money making adds and commercials, while free work for expositions is made on the side. These activities shouldn’t be regarded separately as they influence one another.

Well, let’s return to the freelance photographer. This particular photographer had intensively followed a young chaplain for about eight months in the secularization prone province of Brabant. He turned it in a poignant portrait and a national newspaper has already shown interest in publishing the pictures. The series also strengthens his portfolio, making him more attractive to clients. One thing bothered me though; the revenue. This photographer receives a few hundred euros for a series on which he worked intensively for over eight months; not even sufficient to cover the costs involved. That is a bitter pill. Therefore, I want to advise creative entrepreneurs to creatively think about ways of profiting from a pet project on a regular basis; both before starting and while working on it. The main question being: Which potential parties could be interested in such a project? In this case maybe Dutch Catholic broadcaster KRO. Or could there be possibly be a range of products based on this series; like a book about faith and the life of young priests? To pick a few things at random. Of course, I do understand that especially pet projects should be fun projects in the first place, and also that you don’t want to be bothered with profits all the time, but it would be a shame to put so much of what you love to do into something that isn’t renumerated.

Pet-projecten zijn projecten die veel energie geven en waar de creatieve passie en vernieuwing van afdruipt, maar waar lage en/of zeer onzekere verdiensten tegenover staan. En dat is zonde. Arjan van den Born adviseert ondernemers daarom om vooraf en tijdens een pet-project regelmatig creatief na te denken hoe je kunt verdienen aan je pet-project.

Column door Arjan van den Born

Voor het nemen van wat portretfoto’s was ik vorige week bij een freelance fotograaf. En altijd als ik een kleine ondernemer ontmoet vraag ik dan over het vakmanschap en het ondernemerschap. Deze twee competenties bepalen samen in hoge mate het inkomen en het geluk van de ondernemer. In een zeer geamuseerd gesprek kwamen veel bekende thema’s naar voren. Ik wil er hier een uitlichten; het zogenaamd pet-project of lievelingsproject.

We leven steeds meer in een netwerkeconomie waar iedereen van klant naar klant hopt. Deze vrijheid heeft grote voordelen, maar ook een aantal nadelen. Een van deze nadelen is dat klanten de neiging hebben om te stereotyperen; d.w.z. dat je als creatieve ondernemer telkens wordt gevraagd voor het klusje dat je al kent. Om toch te zorgen voor vernieuwing hebben veel ondernemers één of meerdere pet-projecten. Dit zijn projecten die veel energie geven en waar de creatieve passie en vernieuwing van afdruipt, maar waar lage en/of zeer onzekere verdiensten tegenover staan. Om in het levensonderhoud te voorzien hebben creatieve ondernemers daarnaast ook goed verdienende commerciële opdrachten. Het is niet zo dat deze commerciële opdrachten passieloos zijn. Maar commerciële opdrachten zorgen vaak onvoldoende voor vernieuwing, terwijl het pet-project juist nieuwe wegen kan openen. Maar het aantal pet-projecten kan niet te hoog worden; er moet immers ook geld verdient worden om te leven.

In alle sectoren hebben creatief ondernemers pet-projecten. Zo hebben veel bekende acteurs jaarlijks drie tot vier rollen in mainstream films waar voldoende geld tegenover staat. Daarnaast zoeken ze één tot twee rollen waar de verdiensten weliswaar minimaal zijn, maar er andere redenen zijn om aan het project deel te nemen zoals een uitdagende rol of het werken met een bekende regisseur. In toenemende mate zien we ook cross-overs in de reclamewereld waar creatief ondernemers geld verdienen met het maken van advertenties en reclames terwijl daarnaast vrij werk gemaakt wordt voor exposities. Deze werkzaamheden zijn niet los van elkaar te zien maar beïnvloeden elkaar.

Enfin, terug naar de freelance fotograaf. Deze fotograaf had acht maanden zeer intensief een jonge kapelaan gevolgd in het steeds minder kerkelijke Brabantse land. Dit indringende portret is prachtig geworden en een landelijk dagblad heeft al gemeld dat ze de gemaakte foto’s graag wil publiceren. De serie versterkt ook eens zijn portefeuille waardoor hij aantrekkelijke wordt voor klanten. Toch zat mij één ding dwars; de verdiensten. Deze fotograaf krijgt enkele honderden euro’s voor de serie foto’s waaraan hij acht maanden intensief heeft gewerkt; niet eens voldoende om de gemaakte kosten te dekken. Dat is wrang. Daarom wil ik creatieve ondernemers adviseren om vooraf en tijdens een pet-project regelmatig creatief na te denken hoe je kunt verdienen aan je pet-project; welke potentiële partijen kunnen geïnteresseerd zijn in zo’n project? In dit geval misschien omroepen als de KRO of Max. Of kunnen er aanvullende producten gemaakt worden op basis van de serie; bijvoorbeeld een boek over geloven of over het leven van jonge priesters? Ik noem maar wat. Natuurlijk begrijp ik dat juist pet-projecten ook pretprojecten moeten zijn en dat je niet altijd over de verdiensten wil nadenken, maar het is toch zonde als zoveel liefde en energie ergens in zit en dat niet beloond wordt.